Goed of fout

Ga je wel of niet op een olifant voor een ritje? Een dilemma. Programma werd ons aangeboden door Medisch Committee Nederland Vietnam. Maar was het een goed idee? Cis en Birgit schrijven er later iets over. 

Eerst toch een paar plaatjes voor de vroege ochtend. 

Hallo allemaal, 

Vanmorgen zijn we voor het eerst wakker geworden in ons nieuwe hotel. Het ontbijt was een buffet met allemaal lekkere dingen. De bus vertrok om half 9 en we vertrokken naar een prachtige plek met veel vijvertjes, een mooi terras, en prachtige hutjes. Daar moesten we tot 10 uur wachten op onze gids voor deze dag, die kwam invliegen vanuit Hanoi. Toen ze er was zijn we naar een plek gereden waar we ons konden verkleden in traditionele kleding die mensen op koffieplantages dragen. Daar hebben we thee gekregen en toen zijn we richting de olifanten gereden. Onderweg zijn we nog even gestopt om te lunchen. Rijst, kip, ei, van alles wat eigenlijk. We reden door naar de olifanten en daar kregen we de vraag: wie wil er op de olifanten rijden? Daar was toch wel wat discussie over, de olifanten zijn mishandeld om zo tam te worden. En we zijn natuurlijk hier in Vietnam voor bewustwording, dus dat is wel een beetje tegenstrijdig. Maar ja.. Hoe vaak in je leven kun je op een olifant rijden midden in Vietnam? Om die reden hebben de meeste mensen wel gereden maar wel een beetje met een dubbel gevoel. Het standpunt van de mensen die niet gingen was dat ze met het idee in hun achterhoofd dat de olifanten mishandeld waren voor het vermaak van toerisme, niet op de olifant konden. Het standpunt voor de mensen die wel gingen was: de kaartjes waren al gekocht dus als ik niet was gegaan was iemand van de begeleiding gegaan, 1 iemand meer of minder verandert niks voor de olifanten. Birgit heeft het niet gedaan en Cis heeft het wel gedaan, het was een geweldige ervaring. Het is uiteindelijk wel goed dat we erheen zijn gegaan omdat we nu hebben gezien hoe erg het er eigenlijk aan toe gaat, en zouden we bereid zijn om ons hier voor in te zetten. Na de olifanten zijn we naar een soort botanische tuin gegaan waar we in een bootje konden varen en we hebben daar een ijsje gegeten. Terug in het hotel hebben we de verjaardag van Aagje en Karel gevierd, Karel is eindelijk 14 jaar geworden en dus nog steeds de jongste van de groep..... En hierbij heeft hij ook nog steeds het meeste gebrek aan humor (still love you tho). Met 3 prachtige taarten hebben we de dag afgesloten. Om nog even terug te komen op de botanische tuin, volgens ons hebben de begeleiders daar de inspiratie voor veel van de lunches vandaan, er was namelijk een enorm standbeeld van een banaan!

Kusjes knufs Birgit en Cis

P.S. 

We vonden dat de blog wel wat humor kon gebruiken